Door de omgang met dieren gedurende mijn bos- en landbouw tijd, is de fascinatie voor het dier achter het dier ontstaan. Het instinct, nadenken of niet nadenken van dieren, maar ook van mensen is de drijfveer voor de totstandkoming van mijn werk. Mens en dier hebben de constante drang zich naar een doel te werken. Echter het overgrote deel van het leven wordt gedomineerd door een zeker automatisme.

Wat is instinct? Worden we gedreven door een dwangmatig proces? Toch geven wij kennelijk ons daaraan over.

is het pure chemie?

Zijn wij ons als weldenkend mens al denkende daartegen aan het verzetten of overdrijven we het dwangmatige?

Hoe eerlijk zijn wij?

Naar aanleiding van observaties van zowel menselijke als dierlijke gedragingen maak ik beelden. Het concept voor het te maken beeld ligt vast, echter de materialen moeten in de nabijheid zijn.

Voor het maken van de laatste beelden heb ik de beschikking gehad over een keur aan materialen en liet de locatie het toe om de beelden in groot formaat uit te voeren. De grootte van het beeld wordt mede bepaald door de hoeveelheid materiaal.

Ik heb veel bewondering voor het gebruikte materiaal en dan met name materialen die sporen laten zien van een vorige functie. Vervolgens liggen deze materialen wederom, vaak decennia lang, op hergebruik te wachten.

Dan neemt de natuur het heft weer in handen.